மஹாபாரத கதைகள்
இராமனுக்கு இளமைக்கால நண்பன் ஏழுமலை. இராமனோ அரசிளங்குமரன். ஏழுமலை பரம ஏழை. ஆயினும் இருவரும் சமமாகப் பழகுவர்; ஒன்றாக விளையாடுவர்; ஒன்றாக உண்பர்; "அடேய்' என்றே ஒருவரை ஒருவர் அழைத்துக் கொள்வர்.
இராமன் கௌசிகன் வேள்வியைக் காக்கச் சென்றது முதல் ஏழுமலையால் இராமனைச் சந்திக்க இயலாமல் போய்விட்டது.
...
இராமனுக்கு இளமைக்கால நண்பன் ஏழுமலை. இராமனோ அரசிளங்குமரன். ஏழுமலை பரம ஏழை. ஆயினும் இருவரும் சமமாகப் பழகுவர்; ஒன்றாக விளையாடுவர்; ஒன்றாக உண்பர்; "அடேய்' என்றே ஒருவரை ஒருவர் அழைத்துக் கொள்வர்.
இராமன் கௌசிகன் வேள்வியைக் காக்கச் சென்றது முதல் ஏழுமலையால் இராமனைச் சந்திக்க இயலாமல் போய்விட்டது.
...
ஏழுமலை இராமனின் நட்பை இதயத்தில் சுமந்தபடி, தன் கிராமத்தில் ஆடு, மாடுகளை மேய்த்துக் கொண்டிருந்தான்.
இராவண வதம் முடிந்த பிறகு இராமனுக்கு முடிசூட்டு விழா கோலாகலமாக நடந்து கொண்டிருந்தது.
இச்செய்தியைக் கேள்விப்பட்ட ஏழுமலை இராமனைக் காண ஓடோடி வந்தான். இராமனைக் கண்ட மகிழ்ச்சியால், "டேய் இராமா!' என்று உரக்கக் கூவி விட்டான்.
சக்கரவர்த்திக்கு எத்தகைய அவமதிப்பு! இலக்குவன் சினத்தினால் வாளில் கை வைத்தான். ஆஞ்சனேயன் ஏழுமலையைப் பிடித்து வீசியெறிவதற்காக வாலை நீட்டினான்.
இராமனோ புன்னகையோடு இரு கைகளையும் நீட்டி ஏழுமலையை வரவேற்று தன் அருகில் அமர வைத்தான்.
இராமன் அவையினரிடம், ""இவன் என் பால்யகால நண்பன். அன்பிற் சிறந்தவன். என் தந்தை என்னை "டேய் ராமா!' என்று அழைப்பார். இப்போது அப்படி அழைக்க அவர் இல்லை. இவன் "டேய் இராமா' என்று உரிமையுடன் அழைத் தமையால், அவர் இல்லாத குறையைத் தீர்த்து விட்டான்'' என்றான்.
இராமனின் சமத்துவம் கண்டு அவையினர் மகிழ்ச்சிக்கடலில் மூழ்கினர்; இராமனை வாழ்த்தினர்.
"காட்சிக்கு எளியனாகவும் கடுஞ்சொல்லன் அல்லனாகவும் அரசன் இருத்தல் வேண்டும்' என்ற வள்ளுவன் கருத்தை இராமன் செயலில் காட்டி நட்புக்கும் எளிமைக்கும் எடுத்துக் காட்டாக விளங்கினான்.
---------------------
உமை போட்ட சீதை வேடம்
ஒருநாள் சிவபெருமான் உமையம்மை யிடம் இராமனின் பெருமையைப் பேசிக் கொண்டிருந்தார். குறிப்பாக இராமனது ஏகதார விரத மேன்மையைப் பலவாறு புகழ்ந்தார்.
""வேறு யாராவது சீதையைப்போல் மாறு வேடமணிந்து வந்தால் இராமன் ஏமாற மாட் டானா? ஏமாறுவது மனித இயல்புதானே! இராமன் சாதாரண மனிதன் தானே?'' என்று உமையம்மை மறுதலித்துப் பேசினாள்.
""இராமன் மனிதனாகத் தோன்றினாலும் அவன் பரம்பொருள். அவனுக்குத் தெரியாத ரகசியம் எதுவுமே உலகில் இல்லை'' என்றார் சிவபெருமான்.
""நான் இராமனை சோதித்து வென்று, அவன் பரம்பொருள் அல்ல; மனிதன்தான் என்று காட்டுகிறேன்'' என்று சபதம் செய்தாள் உமை.
""மனைவியைப் பிரிந்தவன் பரம்பொருளா னால் சீதை இருக்கும் இடத்தை உணர்ந்து கொள்ள மாட்டானா? இப்படிக் காடெல் லாம் அழுது கொண்டு திரிவானா? ஆதலால் இராமன் பரம்பொருள் அல்ல என்பது உறுதி'' என்று மேலும் கூறினாள் உமை. பின்னர், சீதையாக வேடமிட்டுக் கொண்டு இராமன் வரும் வழியில் சென்று நின்று கொண்டிருந் தாள்.
நடுவழியில் சீதை உருவில் உமையைக் கண்ட இராமன், ""சகோதரி, நீ உன் கணவர் உடலில் பாதியாக உள்ளவள் அல்லவா! இப்போது பிரிந்து ஏன் இங்கு வந்தாய்? உன் கணவர் உனக்காகக் காத்திருப்பார். உடனே புறப்படு!'' என்றான் இராமன்.
"சீதை உருவிலிருக்கும் தன்னை அடை யாளம் கண்டு கொண்டு, "சகோதரி' என்று அழைத்தமையால், பிறர்மனை நோக்கா பேராண்மை இராமனிடம் உள்ளது. ஆதலால் இராமனைப் பரம்பொருள் என எண்ணத் தடையில்லை. என் சோதனையில் இராமன் வென்றான். நான் தோற்றேன்' என்று நாண முற்ற உமை, அக்கணமே சிவபெருமானிடம் சென்று, தான் இராமனை சாதாரண மனிதன் என்று எண்ணியதற்காக மன்னிப்பு கேட்டுக் கொண்டாள்.
இராவண வதம் முடிந்த பிறகு இராமனுக்கு முடிசூட்டு விழா கோலாகலமாக நடந்து கொண்டிருந்தது.
இச்செய்தியைக் கேள்விப்பட்ட ஏழுமலை இராமனைக் காண ஓடோடி வந்தான். இராமனைக் கண்ட மகிழ்ச்சியால், "டேய் இராமா!' என்று உரக்கக் கூவி விட்டான்.
சக்கரவர்த்திக்கு எத்தகைய அவமதிப்பு! இலக்குவன் சினத்தினால் வாளில் கை வைத்தான். ஆஞ்சனேயன் ஏழுமலையைப் பிடித்து வீசியெறிவதற்காக வாலை நீட்டினான்.
இராமனோ புன்னகையோடு இரு கைகளையும் நீட்டி ஏழுமலையை வரவேற்று தன் அருகில் அமர வைத்தான்.
இராமன் அவையினரிடம், ""இவன் என் பால்யகால நண்பன். அன்பிற் சிறந்தவன். என் தந்தை என்னை "டேய் ராமா!' என்று அழைப்பார். இப்போது அப்படி அழைக்க அவர் இல்லை. இவன் "டேய் இராமா' என்று உரிமையுடன் அழைத் தமையால், அவர் இல்லாத குறையைத் தீர்த்து விட்டான்'' என்றான்.
இராமனின் சமத்துவம் கண்டு அவையினர் மகிழ்ச்சிக்கடலில் மூழ்கினர்; இராமனை வாழ்த்தினர்.
"காட்சிக்கு எளியனாகவும் கடுஞ்சொல்லன் அல்லனாகவும் அரசன் இருத்தல் வேண்டும்' என்ற வள்ளுவன் கருத்தை இராமன் செயலில் காட்டி நட்புக்கும் எளிமைக்கும் எடுத்துக் காட்டாக விளங்கினான்.
---------------------
உமை போட்ட சீதை வேடம்
ஒருநாள் சிவபெருமான் உமையம்மை யிடம் இராமனின் பெருமையைப் பேசிக் கொண்டிருந்தார். குறிப்பாக இராமனது ஏகதார விரத மேன்மையைப் பலவாறு புகழ்ந்தார்.
""வேறு யாராவது சீதையைப்போல் மாறு வேடமணிந்து வந்தால் இராமன் ஏமாற மாட் டானா? ஏமாறுவது மனித இயல்புதானே! இராமன் சாதாரண மனிதன் தானே?'' என்று உமையம்மை மறுதலித்துப் பேசினாள்.
""இராமன் மனிதனாகத் தோன்றினாலும் அவன் பரம்பொருள். அவனுக்குத் தெரியாத ரகசியம் எதுவுமே உலகில் இல்லை'' என்றார் சிவபெருமான்.
""நான் இராமனை சோதித்து வென்று, அவன் பரம்பொருள் அல்ல; மனிதன்தான் என்று காட்டுகிறேன்'' என்று சபதம் செய்தாள் உமை.
""மனைவியைப் பிரிந்தவன் பரம்பொருளா னால் சீதை இருக்கும் இடத்தை உணர்ந்து கொள்ள மாட்டானா? இப்படிக் காடெல் லாம் அழுது கொண்டு திரிவானா? ஆதலால் இராமன் பரம்பொருள் அல்ல என்பது உறுதி'' என்று மேலும் கூறினாள் உமை. பின்னர், சீதையாக வேடமிட்டுக் கொண்டு இராமன் வரும் வழியில் சென்று நின்று கொண்டிருந் தாள்.
நடுவழியில் சீதை உருவில் உமையைக் கண்ட இராமன், ""சகோதரி, நீ உன் கணவர் உடலில் பாதியாக உள்ளவள் அல்லவா! இப்போது பிரிந்து ஏன் இங்கு வந்தாய்? உன் கணவர் உனக்காகக் காத்திருப்பார். உடனே புறப்படு!'' என்றான் இராமன்.
"சீதை உருவிலிருக்கும் தன்னை அடை யாளம் கண்டு கொண்டு, "சகோதரி' என்று அழைத்தமையால், பிறர்மனை நோக்கா பேராண்மை இராமனிடம் உள்ளது. ஆதலால் இராமனைப் பரம்பொருள் என எண்ணத் தடையில்லை. என் சோதனையில் இராமன் வென்றான். நான் தோற்றேன்' என்று நாண முற்ற உமை, அக்கணமே சிவபெருமானிடம் சென்று, தான் இராமனை சாதாரண மனிதன் என்று எண்ணியதற்காக மன்னிப்பு கேட்டுக் கொண்டாள்.
No comments:
Post a Comment