ஆன்மிக சந்தேகங்களும் பதில்களும்...
இந்து மதம் எல்லாருக்கும் ஏன் ஒரே மாதிரியான அனுஷ்டானங்களை அளிப்பதில்லை? ஒவ்வொரு பிரிவிற்கும், ஆண்- பெண்ணுக்குக்கூட வித்தியாசம் கூறப்படுவது ஏன்?
எல்லா மதங்களிலும் பிரிவினைகள் கட்டாயம் உண்டு. நீங்கள் அந்த மதங்களைப் பற்றி அதிகம் தெரிந்து கொள்ளாததால் இவ்வாறு கேட்கிறீர்கள். ஒரே வழியைப் போதித்த புத்த மதத்தில்கூட ஹீனயானம், மஹாயானம் என்று இரு பிரிவுகள் உண்டு. உலகமெங்கும் நன்கு பார்க்கையில், அந்த மதங்கள் பரவிய தேசத்திற்குத் தக்கவாறு பழைய, புதிய என்று மதங்கள் மாறுபட்டுள்ளதை நன்கு காண முடியும். கிறிஸ்துவ, இஸ்லாமிய மதங்களிலும் பிரிவினைகள் உண்டு. மற்ற மதங்களைப் பற்றி நாம் அதிகம் ஆராய்ச்சி செய்ய வேண்டாம் என்பதால் இங்கு அதிகம் எழுதவில்லை.
அங்க, வங்க, கலிங்க என 56 தேசங்களாக பாரதம் பிரிந்திருந்ததாகக் கூறுவார்கள். சூழ்நிலைக்கேற்ப வழிபடும் தன்மைகள் இந்து மதத்தில் மாறுபாடு கொண்டது என்பதுதான் உண்மை. வடதேசத்தில் சிவபெருமானை சிவலிலிங்க மாக வழிபடும்போது அனைவரும் தொட்டுப் பூஜிப்பார்கள். திராவிட தேசத்தில் அனைவரும் தொட்டு வணங்கும் வழக்கம் இல்லை. குளிர் மிகுந்த வடதேசத்தில் மேல் சட்டை அணிந்துதான் பூசாரிகள் பூஜை செய்வார்கள். திராவிட தேசத்தில் தைத்த உடை அணியும் பழக்கம் இல்லை. கட்டாயம் மேல் வஸ்திரம் அணியாமல் இடுப்பில் துண்டைக் கட்டிக் கொண்டுதான் பூஜிப்பார்கள். ஆக, அனுஷ்டானம் என்பது இயற்கைச் சூழ்நிலைக் கேற்ப இந்து மதத்தில் மாறுதல் பெற்றுள்ளது.
மேலும், கடினமான வேள்வி, தவம் போன்றவற்றை ஆண்கள் செய்யலாம் என்றும்; மென்மையான பஜனை, கடினமில்லாத பூஜை வகைகளைப் பெண்களுக்கும் ஒதுக்கப்பட்டது. அது சரீர தர்மமே தவிர, வேறு பெரிய காரணம் எதுவும் இல்லை. சபையில் ஆண்- பெண் இருபாலருக்கும் அந்தக் காலத்தில் விவாதங்களில் சம உரிமை அளிக்கப்பட்டது.
ஆன்மிக உள்ளம் எப்படி இருக்க வேண்டும்? பகவான் ரமணரிஷி பற்றி உங்கள் கருத்து என்ன? சப்த ரிஷிகள் யார் யார்? தந்தையான சிவன் கோவில் கும்பாபிஷேகத்திற்கு கணபதி ஹோமம் செய்வது எதனால்? துளசி, வில்வ இலையின் மகத்துவம் என்ன?
ஆன்மிகம் என்பதும் நாம் வாழும் வாழ்க்கை என்பதும் தனித்தனி அல்ல. எல்லா ஜீவராசிகளுக்கும் நன்மை நினைத்து, யாருக்கும் எவ்வித தொந் தரவும் இல்லாமல், தர்மத்துக்கு உட்பட்டு வாழும் அனைவருமே தூய ஆன்மிக உள்ளம் கொண்டவர்கள்தான்.
பகவான் ரமண மகரிஷி ஒரு யோக புருஷர். ஆனால் அவரைப் பற்றி அதிக கருத்து சொல்லக்கூடிய அளவிற்கு நமக்குத் தகுதி கிடையாது.
அத்ரி, வசிஷ்டர், காசிபர், கௌதமர், பரத்வாஜர், விசுவாமித்திரர், ஜமதக்னி ஆகியோரே சப்தரிஷிகள் ஆவர்.
சிவன் கோவில் கும்பாபிஷேகத்திற்கு கணபதி ஹோமம் செய்கிறார்கள் என்று சொல்லக்கூடாது. கணபதி பூஜை முதலில் தொடங்கி, வரிசையாக மற்ற கிரமங்கள் செய்யப்படுகின்றன. மேலும், நீங்கள் ஒரு அலுவலகத்து செல்லும் போது முதலாளியைப் பார்க்கும்முன் அவர் கீழுள்ள மற்றவர்களைப் பார்த்துவிட்டுப் பின் முதலாளியைப் பார்க்கிறீர்கள். ஒரு மனுவை முதலமைச்சரிடம் கொடுக்கும் முன் அவருக்குக் கீழுள்ள சிறப்பு அலுவலர், மற்றுள்ளோரிடம் கொடுத்து பின் முதலமைச்சரிடம் செல்கிறது. அதுபோல சிவன் கோவில் கும்பாபிஷேகம் மட்டுமல்ல; சைவ சம்பந்தமான எவ்வித சிறப்புப் பூஜைகளாக இருந்தாலும், மஹாகணபதியைப் பூஜித்து பின் செய்வதுதான் உத்தமம் என சொல்லப்பட்டுள்ளது.
வில்வாஷ்டகத்தில் வில்வத்தின் மகிமை விரிவாகச் சொல்லப்பட்டுள்ளது. ஒரு வில்வத்தை எடுத்து சிவபெருமானின் திருவடியில் சேர்த்தால் மூன்று ஜென்ம பாவம் விலகும் என்று உள்ளது. ஒரு குரங்கைப் புலி துரத்த, அந்தக் குரங்கு வில்வ மரத்தின்மேல் ஏறி பயந்து நடுங்கி வில்வ இலைகளை உதிர்த்தது. அங்கு பழைய சிவலிங்கம் ஒன்று வில்வமரத்தின் கீழ் இருக்க, அந்த சிவலிங்கத்தின் மேல் வில்வ இலைகள் விழுந்தன. அது ஒரு மாலை நேரம். நித்திய பிரதோஷ வேளையில் சிவபெருமானைப் பூஜித்த பலன் குரங்குக்குக் கிடைத்து; அதனால் அந்தக் குரங்கு சக்கரவர்த்தியாகப் பிறந்தது என்பார்கள். வில்வ தளம் வாடியிருந்தாலும் பூஜிக்கத் தகுந்தது. வில்வ மரத்தின் கீழ் இயற்கையாக மரணம் அடைபவன் சிவலோகப் பதவி அடைகிறான்.
அடுத்து துளசியைப் பற்றிக் காண்போம். கோகுலத்தில் கோபிகா ஸ்திரீ கிருஷ்ணன் தன்னைக் கவனிக்கவில்லை என்று சினம் கொள்ள, அதற்கு ராதை, "சாதாரண மானிடப் பெண்போல நீ கோபம் கொண்டதால் பூலோகத்தில் நீ பெண்ணாய்ப் பிறப்பாய்' என சாபம் இட்டாள். கோபிகா ஸ்திரீ வருந்தி சாபவிமோசனம் கேட்க, "பூர்வ ஜென்ம ஞாபகம் வந்தவுடன் நீ கோகுலம் வருவாய்' என வரம் அளித்தாள்.
அந்தப் பெண் பூலோகத்தில் பிறந்து பிருந்தா என்ற பெயருடன் வளர்ந்து வருகையில், அசுரனாகிய சங்கசூடனைத் திருமணம் செய்து கொண்டாள். சங்கசூடன் பெரிய சிவபக்தன். அவனை அழிக்க வேண்டிய சூழல் விஷ்ணு பகவானுக்கு ஏற்பட்டது. அவன் சிவபெருமானிடம் வாங்கிய வரத்தின் மகிமையால் அவனை எளிதில் அழிக்க முடியவில்லை. பிருந்தாவின் கற்புத்தன்மையும் அவனைக் காப்பாற்றி யது. யுத்தம் நடந்து கொண்டிருக்கையில், மகாவிஷ்ணு சங்கசூடன் போல் உருமாறி பிருந்தா இருக்கும் இடத்திற்கு வந்தார். தன் கணவன் யுத்தத்தில் வெற்றி பெற்றுத் திரும்பி வந்ததாக எண்ணி பிருந்தா அவருக்குப் பாத பூஜை செய்தாள். மகாவிஷ்ணுவாகிய அன்னியரின் பாதத்தை பிருந்தா தொட்டவுடன் சங்கசூடன் பலம் இழந்தான். அந்த சந்தர்ப்பத்தைப் பயன்படுத்தி மகாவிஷ்ணு அவனை அழித்தார்.
பிருந்தா விஷ்ணுவிடம், "நீர் தேவாம்சம் பெற்றவராய் இருந்தும் மானிடர் போல் நடந்து கொண்டீர். நேர்மையாக நீர் என் கணவரை ஜெயிக்கவில்லை. கல் மனம் கொண்ட நீர் கல்லாய்ப் போவீர்' என்று சாபமிட்டாள். அதைக் கண்ட ராதை, "கிருஷ்ணனைச் சபித்த நீ சாதாரண செடியாகப் பிறப்பாய்' என சாபமிட்டாள்.
நாரதர் அங்கு வந்து கடந்த கால நிகழ்வு களைச் சொல்ல, பூர்வ ஜென்மத்தை உணர்ந்த பிருந்தா மகாவிஷ்ணுவிடம் மன்னிப்பு கேட்டு சாபவிமோசனம் கேட்டாள். விஷ்ணு பகவான், "நான் கண்டகி நதியில் கல்லாய்ப் பிறப்பேன். என்னை சாளக்கிராமம் என்று அழைப்பார்கள். செடியாய் பிறந்த நீ துளசியாய் மாறுவாய். என்னைத் துளசியால் பூஜிப்பவர்களுக்கு மறுஜென்மம் கிடையாது. துளசி தீர்த்தம் பருகியவருக்கு மறுஜென்மம் இல்லை. துளசி தளம் வாடியிருந்தாலும் அதைக் கொண்டு என்னைப் பூஜிக்கலாம்' என்று பலவகையில் வரம் அளித்து மோட்சம் அளித்தார்.
சுவாமிக்கு உள்ள மந்திரங்களுக்கும், காயத்ரி மந்திரங்களுக்கும் முன் "ஓம்' என்று உள்ளது. "ஓம்' என்ற வார்த்தையைச் சேர்த் துச் சொல்ல வேண்டும் என்றால், குருவிடம் தீட்சை பெற்றவர்தான் சொல்லலாம் எனச் சொல்கிறார்கள். அதை எல்லாரும் சொல்லலாமா? சொல்லக்கூடாது என்றால் "ஓம்' என்பதற்குப் பதில் ஸ்ரீ சேர்த்துச் சொல்லலாமா? அதற்குப் பலன் உண்டா? விவரமாக அனைவரும் அறியக் கூறவும்.
காயத்ரி மந்திரத்தை முறையாக உபதேசம் பெற்றுதான் ஜபிக்க வேண்டும். நாமாக புத்தகத்தைப் பார்த்து ஜபிப்பதில் எந்தவிதப் பயனும் இல்லை. மேலும் ஸ்ரீ சேர்த்து புதிய மந்திரத்தை நாம் உருவாக்குவதும் கூடாது. சில மந்திரங்கள் குருமுகமாக தீட்சை பெற்றுச் சொன்னால்தான் பலனுண்டு. முறையாகக் கற்காத மந்திரம் உயிரில்லாத உடல் போல்தான். எவ்வித செயல்பாடும் அதில் உண்டாகாது. ராம, கிருஷ்ண நாமங்களைத் தொடர்ந்து சொல்லி வாருங்கள். சுவாமி அருளால் குரு கட்டாயம் உங்களுக்குக் கிடைப்பார். காயத்ரி மந்திரத்தை குருமுகமாக அறிந்து அனைவரும் சொல்லலாம். பிரணாயாமத்துடன் முறையாக யோகப் பயிற்சி பெற்றால் குண்டலினி யோகம் சித்திக்கும்.
கறுப்பு தினமான அமாவாசையில் நல்ல செயல்களை ஆரம்பிக்கலாமா? பௌர்ணமியில் கிரிவலம் செல்வதன் தத்துவம் என்ன? மற்ற நாட்களில் கிரிவலம் வந்தால் பயன் உண்டா? ஐயப்பன், ஆஞ்ச னேயர், சிவலிங்க விக்ரகங்களை வீட்டில் வைத்துக் கும்பிடலாமா? வயதானவர்கள் மட்டும்தான் காசிக்குச் செல்ல வேண்டும் என்பது ஐதீகமா?
.
அமாவசை கறுப்பு தினம் என்று நீங்கள் சொல்கிறீர்கள். அவ்வாறு வேறு யாரும் சொல்வதாகத் தெரியவில்லை. அமாவாசை என்பது பித்ருக்களைப் பூஜிக்க- பித்ரு சாந்தி செய்ய உயர்ந்த தினம். உக்ரமான ஜபங்கள் மற்றும் உக்ரமான தெய்வ, மாந்திரீகம் போன்றவை அமாவாசையில்தான் ஆரம்பிக் கப்படுகின்றன. பொதுவாக பித்ரு திசையாகிய தெற்கு, பித்ருக்களுக்கு உகந்த தினமான அமாவாசையில் சுபகாரியங்கள் தள்ளி வைக்கப்பட்டுள்ளது.
முற்காலத்தில் விளக்குகள் இல்லாததால், சந்திரனின் ஒளிபொருந்திய பௌர்ணமி காலங்களில் கிரிவலம் வருவதை வழக்கமாகக் கொண்டனர். நான் அறிந்த ஒரு பெரிய மகான்- சுமார் 25 வருடங்களுக்குமுன் பேசிக் கொண்டிருந்தபோது அவர் கூறிய ஒரு செய்தி ஆச்சரியமாக இருந்தது. பௌர்ணமியைத் தவிர மற்ற நாட்களில் கிரிவலம் வரலாம் என்றும்; பௌர்ணமி அன்று மாபெரும் சித்தர்கள், மகான்கள் அரூபமாக கிரிவலம் வருவதாகவும்; அந்தக் காலங்களில் நாம் கிரிவலம் வர விருப்பப்பட்டால் மலைக்கு இடப்புறமாக வரவேண்டும் என்றும்; அவ்வாறு வந்தால் சித்தர்களையும் மலையையும் சேர்த்துச் சுற்றிய புண்ணியம் கிடைக்கும் என்றும் சொன்னார்.
ஐயப்பன், ஆஞ்சனேயர், சிவலிங்கம் போன்ற விக்கிரகங்களை பஞ்சலோகம், பித்தளை, செம்பு, தங்கம், வெள்ளி போன்றவற்றில் செய்து பூஜிக்கலாம். கருங்கல்லால் செய்தால் அஷ்டபந்தன பிரதிஷ்டை செய்ய வேண்டும். ஆகவே ஆலயத்தில் மட்டுமே கருங்கல்லால் ஆன விக்கிரகத்தைப் பூஜிக்கலாம்.
காசிக்கு அனைவரும் செல்லலாம். பக்தி மட்டும்தான் முக்கியம். வயது முக்கியமல்ல.
அஞ்ஞான இருள் அகன்று மெய்ஞ்ஞான ஒளி வீசிட ஆன்மிகம் உறுதுணையாக நிற்குமா?
அஞ்ஞான இருள் விலகினாலே மெய்ஞ்ஞான ஒளி தானே உருவாகும். ஆன்மிகம் என்று பெரும்பாலோர் நினைத்துக் கொண்டிருப்பது காஷாய வஸ்திரத்தையும் கழுத்தில் அணியும் மாலைகளையும் தாடி மீசைகளையும்தான். ஆனால் இவற்றைப் பார்த்து ஏமாற வேண்டாம். பகவான் ரமண மகரிஷி கடைசி வரை காஷாய வஸ்திரம் அணியவில்லை. ஆன்மிகப் பாதை என்பது உடையாலோ ஆபரணத்தாலோ கிடையாது. ஆக, மெய்ஞ்ஞானம் கிடைக்க நல்ல குரு கிடைத்தாலே போதும்.
மறு ஜென்மம் நிச்சயம் என்பதை இந்துமதம் வலியுறுத்துவதற்கும், பிற மதங் கள் அதில் அக்கறையின்றி இருப்பதற்கும் உள்ள வேறுபாடு குறித்து?
பொதுவாக எல்லாருமே பிற மதத்தை அளவுகோலாக வைத்து நமது மதத்தை அளப்பதைவிட, நமது இந்துமதம் மறு ஜென்மம் உண்டு என்று சொல்லும் ஆழ்ந்த கருத்துக்களை நம்புவதே நல்லது. சமணம், பௌத்தம் போன்ற இந்தியாவில் தோன்றிய பிற மதங்களிலும் மறுபிறவி நம்பிக்கை உண்டு.
No comments:
Post a Comment